Ak-Tuz, Kirgizië - Heleen Peeters

In 1948 begon de grootvader van Heleen Peeters (BE) een bedrijf in wat velen nu als taboe beschouwen: paardenvlees. Destijds waren mensen arm, herstellende van de gevolgen van de Tweede Wereldoorlog, en paardenvlees was vanwege de goede kwaliteit en betaalbare prijs zeer in trek. Maar nu, 70 jaar later, raakt de paardenvleesindustrie in verval.

Vanuit het familiebedrijf onderzocht Peeters paardencultuur in België, Frankrijk, Italië, Polen, Argentinië, Uruguay, Kirgizië, de Verenigde Staten en Canada. Waarom wordt paardenvlees steeds minder populair? Wat gebeurt er met paarden als ze niet langer worden gegeten? Hoe gaan we eigenlijk om met dieren? En wat is de noodzaak om onze vleesconsumptie te verminderen?

Dit resulteerde in het project Horse, waarvan dit beeld deel uitmaakt.

Het werk van Heleen Peeters balanceert op de rand van het documentaire en het autonome. Ze ziet fotografie niet als een eenduidig venster op de werkelijkheid maar als een realiteit met interpretatie. In projecten combineert ze daarom vaak haar stem als auteur met meerdere perspectieven - die van het onderwerp, de publieke media of andere kunstenaars - en laat deze op elkaar reageren. Door het editen en verwerken van al deze materialen ontstaat een nieuwe fictieve ruimte voor verbeelding. Wat betreft de onderwerpkeuze haalt Peeters inspiratie uit haar fascinatie voor het existentialisme - thema’s als bestaansrecht en vergankelijkheid lopen als rode draad door haar series. Ze ziet fotografie als het medium bij uitstek om dit aan te kaarten: het creëert permanente documenten die de wereld in constante verandering laat zien.